تقدیم به سالار شهیدان

آنچه در سوگ تو ای پاک تر از پاک گذشت 

نتوان گفت که هر لحظه , چه غمناک گذشت  

چشم  تاریخ  در  آن حادثه ی تلخ چه دید 

که  زمان  مویه  کنان  از گذر   خاک   گذشت 

سر خورشید بر آن نیزه ی خونین می گفت 

که  چه ها بر  سر  آن پیکر  صد چاک گذشت 

جلوه ی  روح  خدا  در  افق  خون  تو  دید 

آن که  با پای  دل  از  قله ی   ادراک  گذشت 

مرگ  هرگز  به  حریم  حرمت  راه  نیافت  

هر  کجا  دید  نشانی  ز  تو  چالاک  گذشت  

حر ّ  آزاده شد از چشمه ی مهرت سیرآب 

که  به میدان عطش پاک شد و  پاک گذشت 

آب  شرمنده ی   ایثار   علمدار   تو  شد 

که چرا تشنه از او این همه  بی باک گذشت 

بود لب تشنه ی لب های تو صد رود فرات  

رود   بی تاب   کنار  تو   عطشناک   گذشت 

بر  تو  بستند  اگر   آب   سواران  سراب 

دشت  دریا  شد  و  آب از  سر افلاک گذشت