زلال باش تا.....

پرسیدم...، چطور بهتر زندگی کنم؟

با کمی مکث جواب داد:

گذشته ات را بدون هیچ تأسفی بپذیر، با اعتماد زمان حالت را بگذران، و بدون ترس برای آینده آماده شو.

عقل و اعتماد را نگه دار و ترس را به گوشه ای انداز.

شک هایت را باور نکن، و هیچگاه به باورهایت شک نکن.

زندگی شگفت انگیز است ، در صورتی که بدانی چطور زندگی کنی.

پرسیدم...، آخر....

و او بدون اینکه متوجه سوالم شود، ادامه داد:

مهم این نیست که قشنگ باشی...، قشنگ این است که مهم باشی! حتی برای یک نفر.

کوچک باش و عاشق... که عشق، خود میداند آئین بزرگ کردنت را.

بگذار عشق خاصیت تو باشد، نه رابطه خاص تو با کسی.

موفقیت پیش رفتن است، نه به نقطه ی پایان رسیدن.

داشتم به سخنانش فکر میکردم که نفسی تازه کرد و ادامه داد:

هر روز صبح در آفریقا، آهویی از خواب بیدار میشود وبرای زندگی کردن و امرار معاش در صحرا میچراید. آهو میداند که باید از شیر سریعتر بدود، در غیر این صورت طعمه شیر خواهد شد...

شیر نیز برای زندگی و امرار معاش در صحرا میگردد و میداند باید از آهو سریعتر بدود تا گرسنه نماند...

مهم نیست که تو شیر باشی یا آهو... مهم این است که با طلوع آفتاب از خواب برخیزی و برای زندگیت، با تمام توان و با تمام وجود شروع به دویدن کنی.

به خوبی پرسشم را پاسخ گفته بود ولی میخواستم باز هم ادامه دهد و باز هم به...

که چین از پیشانیش باز کرد و با نگاهی به من اضافه کرد:

زلال باش... زلال باش...

فرقی نمیکند که گودال کوچک آبی باشی، یا دریای بیکران...

زلال که باشی، آسمان در توست.