فشاری که در موقع تولیدمثل، دونفر را برای دفع تنهایی بههم میچسباند در نتیجه جنبه جنون آمیز است که در هرکس وجود دارد و با تاسفی آمیختهاست که آهسته بهسوی عمق مرگ متمایل میشود [...] تنها مرگ است که دروغ نمیگوید! حضور مرگ همه موهومات را نیست و نابود میکند. ما بچه ی مرگ هستیم و مرگ است که ما را از فریبهای زندگی نجات میدهد، و درته زندگی، اوست که ما را صدا میزند و بهسوی خودش میخواند.
((صادق هدایت--بوف کور))