عشقی که هیچ گاه به وصال نمیرسد

داستان عمو نوروز داستانی عاشقانه است.

عشقی که هیچ گاه به وصال نمیرسد.

عمو نوروز که عاشق است و در سفر...12 ماه...شب و روز...در سختی و عذابی که رنگ صورتش را سیاه میکند و آنقدر سفر میکند که به عشقش برسد ولی.....

عشقش ((در بعضی جاها  ننه سرما اسم برده شده)) تمام سال را منتظر او بوده و در ماه آخر لباسهای تازه برای او میبافد و خود را آماده ی دیدار میکند.

روز آخر، ننه سرما که احساس نزدیکی عاشقش را هم میکند ، از صبح شروع میکند به گردگیری کردن و جارو کردن و تمیز کردن خانه و سفره ای را به عشق او میچیند(هفت سین) ، اما از شوق وصال عشق انقدر کار میکند که از فرط خستگی خوابش میگیرد و عمونوروز هم که می آید و از دروازه میگذرد و جارچیان هم خبرش رابه همه اهالی میرسانند،اما حیف که خانوم سرما خوابست و عاشق و معشوق بی خبر از اینکه فاصله زیادی با هم ندارند و این دوباره عاشق است که مجبور است به ادامه ی سفر و معشوق است که محکوم به انتظار و شاید یکسال دیگر انتظار و سفر آنها را به هم رساند........

اما وقتی که همه شهر خوشحالند،ننه سرما غمگین و خسته از انتظار و شاید گوشه ای میگرید.